Gönlüm sıkıştı iki kaburga arasında,
siz kalp dersiniz, ben kalp demek istemiyorum,
kalıplaşmamak istediğimden, ben kabul alındı bir kez.
nefessiz sanki anasız babasız.
tahta değil bunu bilsin gepetto.
hiç tanımadım genç ölenleri.
Allah'ım bir korku,
sala değil ezan, çocuklar nerede.
romalılar aldılar aşkımı.
çünkü arkadaşlarım hep romalı.
ahmet romalı değil.
arkadaşım ama..param var.
üşüyorum aşkım.
sadede gelememenin verdiği güzel koku kapladı
tümden ellerimi. ellerim yok olsa. sen hep olsan
gidebilme ihtimalin benliğimi kaplıyor,
arada kırmızı sırada korkusuz, çok yoğun.
yor beni benle değil senle yoğur.
güvercinler çok yalakalar.
bunu belirtmeden geçememek.
takıntıdır, takılarımı çıkarmadım.
kadın şairleri şimdi anladım.
ve ısrarcı bir şekilde ve kırmızı ve gerçek şu ki
hiç kadın şair tanımadım.
burası benim olduğu kadar,seninde kederin.
olmayışının fikri
oldukça derin.
karınca olup ezilmek gibi,
çünkü bir kez tutarsa kar.
çocuk tuza küfreder.
suya küfreder.su bildiğin su.
gönlüm sıkıştı iki nehrin arasına,
sıkıysa indir bir tane daha,
ben ufalanmadan öleceğim.
ben korkmam karabasandan.
korktuğumdan değil,
korkunun kendisi olma korkusundan.
ahmet büyüdü gözümde,
küçük laflar hazırlar(ım)
aslında kazarlar ufak bir çemberi(m)n içine.
güzel şeyler. güzel küçük de olabiliyor demek ki.
bir ufak, ufak bir de ufuk.
görüneni boşver,görünmeyenden haber ver.
ve
ekmek ver,
ısırıpta mı ısırmadan mı? ısrarcı bir reçine
yapışıp kalan.
şimdi tutar, bırakır.
susmak bazen iyidir.
kollarımda rahat edemediysem kendim.
kollar benimdir.
kendimin değildir kollar.
sakin bir kanama geçiriyorum.
bana refakat etsin, terbiye etsin.
padişah.
ne cumhuriyettir o.
o gün akşam geldiler
gönlüm sıkıştı işimin karasına.
insanların demokrasisi.
mutlak monarşidir o.
açtı istediysem.
ekmek istedik(m)
verdi.
ben de vereceğim.
el tutana göz güzel.
tutamayanlara, oruçsuz değil.
el vereceğim.
sabah yanına geleceğim.
her akşama uyurum.
sabahı günden çıkarmadan.
zifiri karanlığı çıkar toplu iğneyle;
ellerimden,
alacakaranlık dayanılabilir.
gönlüm çıkıştı, aklımın kayasına.
biliyorum
küçük çocuklar var.
karıncalar ezerler.
içim kanadı,kortum, ağladım.
ben sesime sesimi alıştırdım.
yok yok ben değilimdir.
ben kesin karıştırdım.
benden başka bana seslenin, ben başka değilim,başka sizden başka biri hiç değilim. başkası olmasın. benden olsun. çünkü ben başkasıyım.
önce bana sonra başkasına ağlayım.
Salı Ara. 14, 2010 4:03 pm