Kanıtlamalı zindana ne uzak bir yalnızlık olduğunu.

Kanıtlamalı zindana ne kadar uzak bir yalnızlık olduğunu,
sirke ve zeytinyağı, şarap olmalı bir de.
açıklamalı sakin, yakın bir yankı olmadığına,
yanaklarım şiş, gözlerim morun en uykulu halinde
ölüm işte buna inandırmalı.
belgeleri de salata yapmalılar,
yankı olmayan gecemin dostu gerçeğim,
sensin ya da bendim o kağıt kesiği,
ve ben ben dedim;
kadın şair olmadı, şiirler artık kadınlar,
artık sarhoş olmalı.
Bence, bencil ve obez ki;
sirke içenlerin gerçekte hiç çocuğu olmadı,
o çocuklar,çocuktular.
çocuk ben olmadım.
çocuk ben yazmadım,
yasaklandı çocuk kelime,kelime.
Ben üste çıktı su altta kaldı,
su çocuktu, çocuk-suydu.
Ve tüm bunlar sefil ve kanlıysa eğer,
kubbesi olan bir adamla karşılaşmalıydı kader,
yerine beyaz ve bizden oldular,
kah gönderdiler,
kah beyaz ben oldum,
ben beyazlara,hükümlerin de aceleci telaşlılara,
suç ki kırmızı ve hırslı,atamadım,olmadı.
beyaza sen dedim,
beyaz lügatı senin oldu,
artık anlamalı senle zamanın aktığı her yer ve şey;
bir renkden ziyade tuz gibi.
sensiz hava Ankara'da buz gibi,
kafiyesiz ve sessiz.
senin bütün kelimelerin, her anlamıyla benim olmalı.